Tarifsiz

Gökyüzünde bir sessizlik var

Bu gece sözler sessiz sesler sessiz

Uyuyanlar bilmez ayın parlaklığını

Işığımız renksiz renkler renksiz

 

Her yanı sarmış sisli bir duman

Bertaraf olmuş kalpler viran

Öyle güzel anlatır ki zaman

Manalar tarifsiz şekiller gereksiz

 

Oyalayan boş suratsız suretler

Emelsiz fiiller ve nesnesiz yerler

Boşlukta kalmış uyuşmuş kitleler

Zindanlar demirsiz prangalar kilitsiz

 

Gel dönelim bilinmezin kıyısından

Halbuki bekliyorduk en başından

Neden ve nasılı anlatmadan

Konuşanlar dilsiz kelimeler harfsiz

 

Umut yeşertiriz avuçlarımızda

Kirletemezler özümüzü yalan dolanla

İnanan ve güvenen kalpler huzurla

Onlar hadsiz korkular yersiz