Çok şükür aklım yerinde, elim ayağım tutuyor. Nüfus kağıdıma göre yaşlandım ama ihtiyarlamadım.
Çocuklarım hep iyiliğimi düşünür ama hayatlarını benim için endişelenerek geçirmelerini istemem. Henüz buna gerek de yok şükür.Ama yaşadığım huzurevinde, ayda bir kere ziyaret edilip “Anne nasılsın” durumu da içimi acıtıyor doğrusu…