Meftun Yolcu

Çukurova’nın bir damla ışığıdır

Gözlerimden taşan ateş

Kanımı kaynatır

Duramam ki yerimde

Serde asilik var

Varsın kaçık desinler

Bildiğimden şaşamam ki

Beş karış havada olsa da aklım

Ne sorgu isterim ne sual

Hem şikemperver hem de meftun ki yüreğim

Arlanmaz

Merhametim bol keseden

En çok da kendime

Uzak diyarlara seferim var

İçimde büyülü buharlı trenlerin ıslığı 

El sallamak adetten

Gönül uyutması bir memleket türküsü gibi

Bu, dilime dolanan

Alı alına, moru moruna bir dilek

Ömür dediğim şey

Bir mevsim geçidi

Bende hep bahar, hep yaz