Ölmem
Ölmem ki ben sen gidince,
Film izlerim,
Sonu ölümle biten filmler...
Sonra kitap okurum mesela
Acı dolu hayatların olduğu
Üstüne basılmış, acımasızca ezilmiş kalplerin öykülerini anlatan kitaplar...
Karların üzerine çıplak yatarım eğer mevsim kışsa,
Üşütüp zatürreden ölmek için değil sakın yanlış anlama
İyi gelsin diye içimdeki yangına...
Yazsa mevsim
En derinine dalarım denizin
Çocuk çığlıkları arasında kaybolur, yosun olurum
Ciğerlerime doldukça sular...
Ölmem ben sen gidince
En yüksek binalara tırmanma işi bulurum kendime
Bulutlara yaklaştıkça içimdeki heyecan seni gördüğüm anlardakine benzer biliyorum,
Yüksekten korkarım hem de çok korkarım aslında ama sana uçmaktan hiç korkmuyorum...
Ve bütün zehirli cadı elmalarından bir ısırık alırım...
Bütün ejderha inlerinde, dipsiz kuyularda ağızları ateşten canavarlarla saklambaç oynarım...
Masal prensesleri gibi sonsuz uykularım olur belki benimde, asla uyandırılmadığım..
Yani ölmem ben sen gidince,
Hep çok sevdiğini söylediğin, gökkuşağı gibi ruhumun tüm renkleri ağır siyaha döner sadece...