Düşüyorum

Ya oysa aşk

Gözüne değmeden yanından geçip gidiverdiğim

Uzanan elini tutmadığım

Sesine kulak tıkadığım...

 

Boşuna debeleniyorsam kavrulmuş mevsimler ocağında

Boşa uzanıyorsam yemişsiz dallara

Ya bir şey söylemeye çalışıyorsa bana kokusuz çiçekler

 

Saçlarında bir demet beyaz!

Şu kadına bak

Nasıl da belli hüzün kokulu gecelerde konakladığı

Teninde kurak iklimlerin susuzluğu

Ya bensem o?

 

Parmaklarım içmediğim sigaranın is kokusuna bulanmış

Ne tuhaf

Ne kadar da yabancı bana şu buruşuk ince parmaklar

Hayır… hayır o değilim ben

 

Yalnızlığım,

Duyulmayan sesim

Yolum yordamım

Neredeyim ben...

 

Tuşları bir dokunuşa aç piyano gibi unutulmak

Hayır hayır unutulmadım ki

 

Bak dinle; şu şarkı bana söyleniyor

Bana yazılmıştı şu şiir

Bir adam bana olan aşkını anlatıyordu şu köşe başında

 

Şimdi o yok

Nefessiz diyarlarda yaşıyor Kaybolan gülüşlerini toplasaydım koynuma

Geçer miydi susuzluğum?

 

Nasıl bir yangın bu, sudan kaçan

Suya koşan; yok yok nereye gideceğini bilemeyen

 

Neden silinir bazı şeyler, onca şey kök salmışken

Saklan rüzgârın sahte sesinden

Kaç mavinin sarhoşluğundan.

Sarıl yüreğime aşk

Muhtacım sana

 

Adım neydi benim

Ne zaman doğdum söyle

Tut elimden kayboluyorum

 

Yalancı gülüşlerimi toplamasın hiç kimse

Öpüşlerime kanmasın

Uzak bir dalga sesinden başka bir şey değilim ben

Düşüyorum yükseklerden...