YALNIZLIK

Yalnızlık bir bıçak gibi saplanır yüreğime,

O an silinmez izler bırakır kalbimde

Üzülsem de ağlasam da boşu boşuna

Nafile

Yalnızlık sarar ruhumu yine

Yalnızlık, acıların tek efendisi

Gelir uzaklardan boşlukların sesi

İnsanı yıkar bir çığ gibi derinden

Kaybolursun sonsuzlukta, erirsin kederinden

Yalnızlık çekilmez olur zaman zaman

Düşünürsün eski günleri işte o an

Duvarlarla konuşursun çaresizlikten

İlk nefesinde başlarda, bırakmaz son nefesinden.