Değişim Zor

 

Değişim zor.

Düşünsene.

Ufacık alışkanlığı değiştirmek için neler yapıyorsun.

Değişim, acı ile yaşanan bir şey.

Zaman zaman acizlik duygusunun eşlik ettiği bir acı.

Sen hiç aciz kaldın mı ?

Geçmişin farkında olma eylemi devreye girdiğinde şart kılınmış.

Geçmişin hamurunu, kimlikten sıyrılarak yoğurmalı.

Herkesin hamuru farklı.

Onu yapmadan, kapının paspasına takılıyorsun.

Haklıydım, haksızdım, olmuş ve bitmişe kılıf dikiyorsun.

Ev değiştirmek, evlenmek, boşanmak değil.

Lewis Corroli ve Alice gibi diyordum.

Bu sabah kim olduğumu biliyordum.

Ama o zamandan bu zamana çok değiştim.

Hayallerimiz, tavırlarımız kendimizle alakalı olan.

Hayatın mihenk taşı kıvamındaki alanları

Ama acı olanlar.

Yaşadıkların aşkın anlamını bile içinde saklıyor.

İlahi her zaman.

Çok garip.

Herkes mutluluğu kovalarken.

Değişim acılardan geçiyor malesef.

Acının içinden süzülmüş erdem gibi.

Nakavt almaya beş dakika kala,

Yerden kalkmaya karar vermek gibi,

Nietzsche gibi

Çok hızlı değişiyorum.

Bugünüm, yarınımı çürütüyor.

Değişim, anlık, şanslıysan birçok kere.

Biliyorum ama yapamıyorum dediğin birçok nokta.

Bir anda değişebiliyor.

Üzgünüm

Bu korkuların acıların içinden gelmezsen olmuyor.

Nasıl değiştim, inan sen de anlamıyorsun.

Ama ardından gelen dönüşüm ise zamana yayılmış bitmiyor.

Bir öz değişmiyor.

Aslında neysen o.

Korku acının içinden geçmezse insan ve bunu alışkanlık haline getirirse

Hissizleşir diye düşünüyorum.

Oysa korku ve acının kara renginin içinde kaybolup gitmiş onlarca renk varmış

Kaç kare değiştim inan bilmiyorum.