Salyangoz Ailesi

Nisan yağmurları başlamıştı. Akşama doğru yağmur hızını iyice arttırdı. Salyangoz ailesinin ağaç kökündeki evine su girmeye başlayınca, baba salyangoz eşine ve çocuklarına evi terk etmeleri gerektiğini söyledi. Çünkü yağmur suyu onlar için tehlikeliydi. Anne salyangoz çocukları hızlıca toprağın üzerine doğru iterek son bir hamlede kendini de yukarıya çekmeyi başardı. Hızlıca süründükten sonra kaldırımın üzerinde biraz durup dinlendiler.

Baba salyangoz eski bir çocukluk anısını hatırlayıp gülümseyerek "Bakın size ne anlatacağım. Küçükken yine böyle bir yağmur yağmıştı ve geceyi bahçesinde yaşadığımız evin balkonundaki mermerin üzerinde geçirmiştik. Sabaha karşı, güneş ışınlarının balkonda oluşturduğu su göletine yansımasından etkilenmiş olmalıyım ki kendimi bir anda o ışıltılı suya atıvermiştim. Derin ve buz gibi suyun içinde hızla ilerlerken telaşlı sesime uyanan annem ve babam da boğulduğumu düşünerek beni kurtarmak için arkamdan atladılar. Birbirimizi tutmaya çalıştıkça balkonun giderine doğru daha hızlı sürükleniyorduk. Çabalarımız boşaydı, var gücümüzle bağırıyor, suyun dibine batıp çıkıyorduk.

Kardeşlerim çaresizce balkonun mermerinden bizi izliyordu. Ağaçtaki bütün kuşlar halimize gülerken, içlerinden bir güvercin bize doğru uçarak bir yaprak uzattı. Üçümüz de o yaprağa tutunarak hayatta kaldık. İlerleyen günlerde bize yardım eden güvercinle de çok iyi arkadaş olmuştuk, ta ki kış gelip göç eden bütün kuşlar gibi onun ailesi de yuvayı terk edene kadar. Hayatımı kurtaran, minnet duyduğum ilk ve tek dostumu o günden sonra bir daha hiç görmedim. Benim için diğer kuşlardan farklıydı. Ne zaman yağmur yağsa ya da önüme bir yaprak düşse aklıma hem o gün gelir hem de arkadaşım güvercin gelir. Bakarım heybetli dallara gözlerim onu arar bazen ama ne o beni bulabilir artık ne de ben onu. Bazen hayat kazanırken kaybetmektir.

Diyeceğim şudur ki zor zamanınızda güleni unutsanız da yanınızda olanı asla unutmayın. Unutmayın ki verdiğiniz sınavı size güzel hatırlatsın. Böylece hayatı öğrenirken kaybetseniz de kazanırsınız. Şimdi bana söz verin sabah güneş açtığında suyun guzelliğine aldanmayacaksınız tamam mı? Çünkü yakınlarda bir ağaç göremiyorum ve iyi kalpti son güvercin de çoktan göç etti.

Salyangozlar bu hikayenin başında gülseler de sonuna hüzünlenmiş ve büyük bir ders çıkarmışlardı. Yağmur sabaha karşı dindiğinde yuvalarına doğru sürünürken herkesin gözü göklerde güvercini aradı.