Camdan Balerin
Bir müzik kutum vardı.
Ruhumu karanlıklar sarınca açıp dinlerdim.
İçinde camdan bir balerin tatlı bir ritimle yavaşça dönerdi.
Döndükçe ışık saçardı etrafına tıpkı bir kristal gibi.
Balerin dönerdi, ben hayallere dalardım.
Her bir ışık hüzmesi bir karanlığı silerdi.
Çalan her notayla çiçekli mutluluklara
Yelken açardım.
Güzel bir ilkbahar akşamında
Müzik kutum kaydı ellerimden.
Camdan balerin paramparça oldu.
Aynı kalbim gibi.
O tatlı müzik bir daha çalmadı.
Balerin bir daha dönmedi.
Çiçekler açmadı, mevsim bir daha ilkbahar olmadı.