Yolculuk/Tren

Ne olurdu aynı trende olsaydık ya da aynı vagonda, aynı koltukta yan yana..

Neden kaçırdım sanki o treni. Oysa daha sabahtan bir hüzün çökmüştü yüreğime, sonbaharda yere dökülen yapraklar gibi...

Sonra bindim bir trene. Bir şeyler eksikti ya da yanlıştı ama ben yine de bindim. Gittim, geldim. Hem de defalarca...

Sonra bir gün seni gördüm. Sen başka tren camında, ben başka. Bir an, sadece bir an...

Aklımdan silinmeyecek o gözleri gördüm. Oysa senin yolculuğun başka, benim yolculuğum başka...

Şimdi bana düşen dua etmek ve beklemek.

Ne olur trenlerin yolu yine kesişsin,

Ne olur bir kez daha göreyim o gözleri.

Kim bilir belki bir gün aynı trende ya da aynı vagonda, hatta aynı koltukta yan yana...

Neden olmasın?