Bulutların Üstünde Yolculuk Yapan Adam

Bulutlar üstünde yolculuk yapan adam,   

Seviyor muydun onu, söyle bana madam.

Aramızdaki mesafe 15.000 mil

Anlaşılamadıysa anlatayım madem

Yürümekle aşılmaz bu yol

Zira tabiri caizse söz konusu resmiyet 15 milyon yıl

Bir Deli Bayramında esen rüzgarla,

Hayatından savrulup gitmekti niyetim.

Oysaki bir kasırgaya maruz kalmış masum kalbim.

Gömlek yırtılmış, şapka savrulmuş,

Boynumdaki saatli kolye kaybolmuş…

Yine tutamamışım zamanı

Hayatım tekerrürden ibaretti, sen biliyorsun zaten bunları

Yan yana gelemezdik biz!

Makasın iki ayrı başı birleştiğinde

Sadece kesmeye yaraması gibi,

Ancak kanatır ve sadece yaralardık

Kabul. Aramıza ayrılığı ben koydum.

Senin hülyaların,

Kıyıya vuran mor dalgalar, gün batımında seyrüsefer,

Babil’in asma bahçeleri, billurdan akan nehirler…

Görüyorsun ya, benim gerçeğimle yüzleşmeye gücün yetmez.

‘Sen bu satırları okurken ben’, diye mektup yazmamak için

Mektup da kalmadı ya artık, anla işte.

Sen gitmezsin, gidemezsin diye,

Ben hezeyanlarımı koydum cebime

Fersah fersah…

Gitmekse gitmek, öyle böyle değil.

Olur ya özlem girerse araya

Kaldır başını bak bana.

Belki gri bulutlarım döner beyaza

Nihayetinde sana verebileceğim tek umut parçası da bu aslında.