Dizleri kanadığı gün anlarsın
Anne olmayı...
Onun dizleri senin dizlerindir.
Kaderi daha bir seversin,
Kendi canının sana güldüğü gün!
Minicik oluverir gökyüzü,
Onun yüzüdür dünyan,
Bulutların yanında...
Şekere bandırılmış parmaklar,
Geleceğin ümitli noktalarıdır.
Tutarsın, öğretirsin dik olmayı,
Karanlıklara güneş doğurmayı!
Bir çocuk büyütürsün,
Bin olur vatanında gün gün,
İşte annesindir, ona
"Sen" katabildiğin gün!