Her şey Aynı Aslında

Gökteki her yıldız şahidimdir âşkıma,

Yerdeki her ot yoldaşımdır yoluma,

Deniz coşar çaresizliğim karşısında.

Çiçek açmaz olur umudum olmadıkça…

Hayat yaşanmaz olur bu kalp boş olduğunda,

Dağlar aşılamaz olur sevginin büyüklüğü anlaşılmadığında…

Oysa aynıdır gökteki yıldızlar,

Yerdeki ot; ottur işte…

Üstüne çekinmeden basıp geçtiğim…

Deniz zaten benim kadar dengesiz…

Çiçekler hâlâ umut kokuyor,

Bu kalp ne kadar boş olsa da,

Hayat devam ediyor.

Sevgimin gerçekliğini ancak,

Aşılamaz dağlar biliyor.

Ve bu Dünya her şeye inat,

Dönmeye devam ediyor.