AMORTİ

Evlenirken iyi günde kötü günde denir ya bizim sorunumuz aynı günün birimiz için iyi, diğerimiz için kötü olmasıydı. Bir günü, tek bir günü bile tutturabilseydik, büyük ikramiyeye ulaşmış gibi birbirimize katlanabilmemiz daha kolay olurdu.

Bugün yine o acı gün. Bedenime hiçbir şey işlemiyor. Ne açılan pencereden gelen soğuk esinti, ne dizlerimin arasından geçen kedi, ne de telefonun çalan sesi. Kederim hepsine bir set örüyor.

Bize verilen ömür süresi başlarda öyle uzun gelir ki kayıp günleri önemsemeyiz, nasılsa önümüzde daha çok zaman vardır. Yaşlanıp ta ölüme yaklaştığımızda seneler nasıl da çabuk geçti deriz. Gerçekten de çabuk geçmiştir, kaybolmuş günler öyle çoktur ki yaşadığımız günler doğal olarak az gelecektir.

Velhasıl, o tek bir gün gelmeden biz bir ömür geçirdik. Birkaç saat sonra eşimi kaybedeli beş sene olacak. Artık daha mutlusundur dediğinizi duyar gibiyim. Nerde; meğer biz büyük ikramiyeyi tutturamasak bile birbirimizin amortisi olmuşuz. Birlikteyken yaşayamadığımızı zannederken şimdi her ikimizde ölüyüz.