Benim

Hatalarımı geri verdin bugün.

Yerlerine yeni pişmanlıklar almak üzere.

Ve sonra daha da yeni pişmanlıklar almak için,

Yeni hatalarım olup olmayacağını düşünmeden.

Çünkü benim hiçbir zaman

Hatasız bir hayatım olmadı!

 

Hiçbir gün geniş çayırlara uzanıp

Gökyüzündeki bulutları nesnelere benzetmeye çalışmadım.

Çünkü geniş çayırlara uzandığımda,

Gökyüzündeki beyaz lekelerin yalnızca bulut olduğunu bilirdim.

Ama çayırlara uzanıp hayal kurmak

Her zaman hoş bir hayal gibi gözüktü.

Benim, hayaller kurmak hakkında hayallerim vardı!

 

Ucunu bucağını görmediğim güzel bir ovaya bakan

Yüksek bir tepenin en tepesinde

Fısıltıyla bağırmak istedim.

Fısıltıyla nasıl bağırıldığını bilmeden.

Ama işte, avazım çıktığı kadar susuyordum ya!

İşin garibi, hiçbir zaman

Nasıl avazım çıktığı kadar susulacağını bilemedim.

Benim, bilmediğim şeyleri yapabilme kabiliyetim vardı!