Gökkuşağının Kıyısında

Havada uçuşan bir toz zerresi, çölde bir kum tanesiyim. Çok küçüğüm ama bir o kadar da büyüğüm. Sakin görünürüm ama içimde ne fırtınalar var kimse bilmez.

Ruh hâlim mutedil dalgalı. İyiyken kötü, kötüyken iyi olabilme lüksüne sahibim.

Mutlu olduğumda renk renk çiçek açarım, cıvıl cıvıl. Yüzümde kocaman bir gülümsemeyle neşe saçarım.

Sıkıntılı olduğumda da rengim, katran karası ve antrasit tonları. Böyle zamanlarda alıp başımı gidesim gelir ama gidemem. Mıhlanmış gibi kalakalırım olduğum yerde.

Bağırırım avazım çıktığı kadar içime içime.

Tepemdeki yağmur bulutu güneşimi engelliyor. Ah bir kenara çekilse her şey daha kolay olmaz mı?

“Keşke hep yaz olsa, güneşli günler bizi bulsa.” diye içimden geçirirken uyuyakalmışım. Tatlı bir rüyada buluyorum kendimi. Sıcacık ve keyifli.

Şimdi tam da olmak istediğim yerdeyim. Ne zaman uyanacağımı bilmeden, anın tadını çıkarıyorum.