Kara Köpek

Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.

Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.

**

Evet, sokaktayım. Aylak aylak yürüyorum. Aylak ve yalnız… Yalnız ve dertli… Dertli ve bir o kadar da umutsuz… Buram buram umutsuz…

“Yalnız mısın? Konuştuğun bir kız vardı. Adı Ayda mı neydi. Yüz vermedi mi?”

O kız fake hesap. Okuldaki hıyarlar ayarlamış benimle eğlenmek için. Bunu bile bile bir süre konuştum. İlginin sahtesi bile ihtiyaç dahilindeydi.

“Ha ha ha...”

Ne gülüyorsun?

“Ot geldin, ot gideceksin be oğlum.”

Okulun kapısından içeri girdim.

“Etrafına bir bak. Yaşıtların çimlere yayılmış. Bir sonraki derse kadar çene çalacaklar. Gülüp eğlenecekler. Kızlar var. Güzel kızlar... Baksana.”

Bakıyorum?

“Anca bakarsın. Otsun sen.”

**

Tekel bayiinden içeri girdim.  Bir teneke bira aldım. Teneke? Ya da adına ne deniyorsa... Az parayla çok sarhoş olmalıyım.

“Sen içmezdin? Haram, derdin. Artık değil mi?”

Takmıyorum artık yasakları. Tanrı’nın yasakları da dahil buna. Küstüm ben. Tanrı’ya da küstüm.

“Tavşan dağa küsmüş, dağın haberi yok.”

Reva mı bu bana? Hayatım ölüm sessizliğinde. Yapayalnızım. Cenazesi kalabalık diye ölüleri bile kıskanıyorum ben, biliyor musun?

Neyse... Alkolü aldık. Şimdi ne yapayım içeyim mi bunu?

“Sek gitmez o?”

Kuruyemiş mi alayım?

“HAHAHA... Çantanı aç. İlaç şişesini çıkar.”

Sahi... Beni bu berbat hayattan minicik bir hap mı kurtaracak?

“Ama bir şişesi kurtarabilir. Hele alkolle birleşirse değme keyfine...”

**

Zehirlenme vakası, başarısız bir intihar girişimi...

Hastaneye yatırıldım. Birkaç gün sonra kendime geldim. Karşımda beyaz önlüklü birileri var. Bazıları not tutuyor.

Nerede o?

“Kim nerede Orhan Bey?”

“Muhtemelen bir süredir halüsinasyon geçiriyordunuz.”

“Mideniz yıkandı. Sonra sizi psikiyatri servisine yatırdık. Bir süre misafir edeceğiz.”

“Daha iyi misiniz?”

İlginç bir şekilde daha sakin hissediyorum.

“Neden intihar girişiminde bulundunuz?”

Bilmiyorum. Zaten son birkaç günü hatırlamıyorum.

**

Ziyaret saati... Orhan’ın ziyaretçileri var. Yani Orhan yalnız değil.

“Orhan! Korkuttun bizi be oğlum! Gel bi sarılalım.”

“Bak, burada kim var?”

“Selam, ben Ayda.”

Ayda mı? Evet, fake olan Ayda.

**

Orhan’ın arkadaşları var. Ayda isminde bir de kız arkadaşı var. Ailesi var. Yalnız değil. Sadece bir süredir kara köpekle boğuşuyordu.

İnsanın içinde iki köpek vardır. Biri beyaz biri kara... Bunlar devamlı kavga hâlindedir. Hangisini beslersen o kazanır.

Ha bir de... Derdin varken Rabbine dönüp “Benim büyük bir derdim var.” deme. Derdine dönüp “Benim büyük bir Rabbim var.” de.