YALNIZLIK
Yalnızlık bir bıçak gibi saplanır yüreğime,
O an silinmez izler bırakır kalbimde
Üzülsem de ağlasam da boşu boşuna
Nafile
Yalnızlık sarar ruhumu yine
Yalnızlık, acıların tek efendisi
Gelir uzaklardan boşlukların sesi
İnsanı yıkar bir çığ gibi derinden
Kaybolursun sonsuzlukta, erirsin kederinden
Yalnızlık çekilmez olur zaman zaman
Düşünürsün eski günleri işte o an
Duvarlarla konuşursun çaresizlikten
İlk nefesinde başlarda, bırakmaz son nefesinden.