İçeriden Gelen Dayanılmaz Sancılı Sesler

Panik dolu bekleyişler, zaman zaman saniyelerle yarışmak, zaman zaman saatlerce boğuşmak… Hayat bağının elinden kesilmesi, kesilerek yeniden bağlanmak… Kim bilir ne de güzeldi o kavuş anı. Belki defalarca görmüştü aynı anı, ancak o kavuşturandı, ona kavuşan değildi. Belki de bu yüzden seçmişti bu mesleği, tam da bu yeri. Evet, belki hiç kavuşamayacaktı bu bağa, bu kokuya, bu zamanı tam anlamıyla bilinmeyen tatlı telaşa. Ama her zaman kavuşturan olacaktı. Evet, kavuşmak için girmeyecekti, beklemeyecekti bu yerde ama kavuşturmak için her zaman bulunacaktı aynı yerde. Her zaman ilk ellerine o alacak, o teslim edecekti. Böylece zamanının çoğunu iyi geçirecekti. Duyduğu o hasreti, bu kavuşmaları sağlayarak azaltacaktı. Zamanın yanlış kararlarını unutacaktı bir nebze de olsa. Kendi elleriyle bir kere engel olduğu bu kavuşmanın bedelini, yine kendi elleriyle başka anne-evladı kavuşturarak temizleyecekti ruhundan her seferinde...